پیام مهندس عباس امیرانتظام در اولین سالگرد درگذشت دکتر پرویز ورجاوند

یکسال از مرگ زنده یاد دکتر ورجاوند گذشت و ملت ما انسانی بزرگ و فداکار و وطن پرست را از دست داد .

ورجاوند مظهر فداکاری و عشق به ایران بود و جانش را نیز در همین راه از دست داد . در حالی که همه ما به ایشان توصیه می کردیم که به خاطر سلامتیشان از بار تلاشهای خود بکاهد توجهی به سلامتیشان نداشت .

دکتر ورجاوند به عنوان استادی بزرگ راهنمای نسل جوان کشور ماست و سوابق مبارزاتی ایشان در تاریخ ما خواهد درخشید و ورجاوندهای بسیاری جای خالی ایشان را پر خواهند کرد .

روحش شاد و خاطرات مبارزاتی ایشان جاودان باد .

عباس امیر انتظام

بیستم خرداد
_________________________________________________________________________
پیام دکتر داود هرمیداس باوند سخنگوی جبهه ملی ایران به مناسبت اولین سال درگذشت دکتر پرویز ورجاوند

به یاد پرویز ورجاوند ، رادمرد آزاده ای که روزگارش در پی زیست سرافراز مردم ایران، همه در پیکار گذشت و در این راه تحمیلات ، محدودیت ها ، ممنوعیت ها و چندین سال زندان توام با شکنجه را به جان خرید و از ادامه مبارزه در راه آزادی ، دمکراسی ، حقوق بشر و حکومت قانون باز نایستاد .

او همواره بر آن بود نسل جوان را با مبانی تاریخی و ارزشهای فرهنگی ایران آشنا ساخته و با الهام گیری از آنها و درک صحیح از مقتضیات زمان حرکت بسوی آینده ای پویا و آفریننده را در پیش گیرند .

ورجاوند در استمرار و پایداری بستر فرهنگ مشترک ایران که در طول تاریخ در بر گیرنده اقوام و تیره های مختلف در جوی از تساهل ، سازگاری و همزیستی بوده است پای می فشرد و در قبال آنهایی که مدعی نفی این واقعیت بودند سخت در مقام پاسخگویی بر اساس دلایل تاریخی ، اجتماعی و علمی بر می آمد .

او پاسدار میراث فرهنگی ایران بود و در قبال واندالیسم انیران با تحور تمام ایستادگی می کرد و در ریشه یابی و با شناخت تمدن های مادی واقع در فلات ایران مانند تمدن های آنو، سیلک کاشان، جیرفت، آرپا، حسن لو و ... خدمات شایانی عرضه نمود .

راهش پایدار و یادش جاودان باد .

داود هرمیداس باوند

سخنگوی جبهه ملی ایران

20 خرداد 1387 خورشیدی
_____________________________________________________________________________
کورش زعیم در سالگرد درگذشت دکتر پرویز ورجاوند
21 خرداد 1387
مردی برای آینده، به گذشته پیوست
ما دراینجا به سوگ نشسته ایم، برای ورجاوند، مردی برای آینده که به گذشته پیوست. ما یکی از ارزشمندترین یاران خود را از دست داده ایم، ایران یکی از عاشق ترین فرزندانش را، و آینده ایران یکی از کارآمدترین بازسازندگانش را.
یک زندگی سراسر خدمت به میهن، یک زندگی سراسر مبارزه برای آزادی ملت، یک زندگی پر از فداکاری و از خود گذشتگی، یک قلب پر از اندوه از ناکامی ها، از خودکامگی ها، از بی عدالتی ها، از فساد و تباهی حاکمان خشن و واپس گرا، که چون خاری دلش را ریش کرده بود.
ولی او به ما آموخت، و به جوانان ما آموخت، که چگونه برای رهایی ملت بزرگ و با فرهنگمان از چنگال جاهلیت و فساد مبارزه کنند. او نهال دهها ورجاوند دیگر را در دل جوانانمان کاشت.
و اکنون که ما تنها شده ایم، و ملت ما هنوز در بند است، و کشور ما هنوز از نادانی و فساد و خشونت و اندیشه های مالیخولیایی نه تنها منزوی و منفور جهان بلکه مضحکه جهانیان شده، و میهن ما که در طول تاریخ پر افتخار هزاران ساله خود همیشه سربلند و بدعت گذار بوده تا این حد تحقیر و لگد خورده شده، چه وظیفه ای بر دوش ماست؟
آیا هنوز باید در جمع خود تنها باشیم؟ آیا هنوز باید در این تصور ناهوشمند باشیم که این سامانه اصلاح پذیر است؟ تا کجا باید سقوط کنیم تا همه ما سوخته دلان باور کنیم که راه پیشرفت رو به عقب نیست؟ آیا نباید آنقدر درس گرفته باشیم که بتوانیم درک کنیم که راهمان یکیست و در هدف نهایی هیچ اختلافی میان ما نیست؟ آیا آنقدر شهامت و از خودگذشتگی در خود می بینیم، یا دستکم آنقدر از آینده میهنمان ترس داریم، که بتوانیم و بخواهیم دست در دست هم بیاندازیم، از خودبزرگ بینی ها و از خود شیفتگی ها گذر کنیم و در کنکاش با یکدیگر راه آینده را تعریف و نقشه راه را ترسیم نماییم؟
دل من می گوید، آری. عقل من می گوید که همه در همین اندیشه هستیم. این فریاد خود را برای همبستگی و یکدلی برای دستیابی به این هدف مشترک در سینه حبس نکنید.

______________________________________________________________________________
هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشق"

بغضي نشسته در گلويمان،و سكوت همه عمر با شكست استخوانهايمان در زير اين اندوه جانكاه شكسته مي شود.
پاهايمان لرزان و تپش قلبها يمان چونان قلب پرنده اي اسير قفس، جان را به لب رسانده است .
و باورمان نمي آيد كه آنچه ديروز گذشت ثبت خاموشي يك عشق بود.
عشقي كه آسماني نبودكه به آسمان پر كشد و هيچ شود.او زميني انديشيد و آسمان چيره انديشه اش گشت.
قدسي نبود . عاشقي بود بي مدعا و آنچه كه مي گفت آيه هاي جاودانگي دوران بود.
اوگذشته را مي جست و در آينده مي زيست و حال را همه عشق فاش مي گفت.

او "فرهاد "بود اما نه در پي شيرين "كه معشوقش خاك بود و خون "

يك سال از درگذشت شادروان "دكتر پرويز ورجاوند" گذشت.

يكسالي كه بر ما چونان عمري غمگنانه به سر آمد. ياد او ماند با خاطره اي از شيدايي ميهن پرستي كه همه عمر همچو كوه هاي سر به فلك كشيده زاگرس و البرز به راستي كوه بود در برابر آنان كه ميهن را ويرانه اي بيش نمي خواستند و شب انديش بودند.

بدينوسيله "

ياد آن ابر مرد را در يكمين سالروز پيوستن به خاك اهورايي ميهن،گرامي داشته و ادامه راه پر رهروش را آرزومنديم.

روانش شاد و يادش گرامي باد

سازمان مهندسان جبهه ملي ايران

تهران 20خرداد 1387 خورشيدي
________________________________________________________________
به نام خداوند جان و خرد

ورجاوند زنده است

استاد پرویز ورجاوند بیش از پنجاه و پنج سال تلاش بی وقفه و خستگی ناپذیر در عرصه هنر - باستانشناسی - فرهنگ و سیاست این کشور نمود و حاصل آن شناساندن هنر و فرهنگ معماری کشور و به ثبت رساندن جهانی برخی آثار مهم باستانی که همیشه مایه مباهات این مرز پرگوهر بوده و همچنین مبارزات آزادی خواهانه و تربیت شاگردان بسیاری در این راه بوده است .

ورجاوند تا آخرین دقایق عمر پر بار خود هیچ گاه از تلاش برای آزادی میهن و حفظ تمامیت ارضی ایران دریغ ننمود و در این راه چه در دوره پهلوی و چه در دوره جمهوری اسلامی - هزینه های بسیاری از جمله زندان و شکنجه را متحمل شد .

ما شاگردان و دانش آموختگان مکتب ورجاوند یاد و خاطره آن استاد فرهیخته را گرامی داشته و در نخستین سال درگذشتش بر تمامی اندیشه ها و آموخته های وی که همانا اعتلای وطن - آبادی و آزادی و حفظ تمامیت ارضی پای می فشاریم .

یادش گرامی و راهش پر رهرو

مهندس حسین عزت زاده - دکتر افشین جعفرزاده - دکتر حسین مجتهدی - دکتر علی حاج قاسمعلی - مهندس اشکان رضوی - مهندس آرش رحمانی - مهندس حمیدرضا خادم - مهندس علی هنری - علی قادری