مذاکره با ایران را جدی بگیرید
ترجمه‌ی مهرداد صهبانوشتهی هفت سفیر پیشین کشورهای غربی در ایران همگی ما سال‌ها در ایران زندگی کرده‌ایم. ما براین باوریم که مذاکرات مربوط به انرژی هسته‌ای ایران میان تهران و شش کشوری که جامعه جهانی را نمایندگی می‌کنند، نه تنها می‌تواند تاثیری مثبت به روی مشکل منع گسترش سلاح (هسته‌ای) و ثبات در خاورمیانه داشته باشد بلکه همچنین می‌تواند به روی رفاه روزانه همه‌ی مردم منطقه تاثیرگذار باشد. سمت و سویی که این مذاکرات بخود خواهد گرفت منجر به این خواهد شد که یا وضعیت را در ایران از آنچه که هست دشوارتر سازد و مایه‌ی رفتاری افراطی‌تر از سوی این کشور در برابر دنیای پیرامون گردد، یا اینکه موجب بهبود سطح زندگی در این کشور و آزادی‌های سیاسی پایه‌ای و حقوق بشر خواهد شد. برداشت‌های گوناگون اما و کج فهمی درباره سیاست انرژی هسته‌ای ایران در طول سالیان مانعی بزرگ برای حرکتی بالنده بوده است. گفت و گوهای اخیر در ژنو نشان داد که همگی گروه‌‌های مذاکره کننده از این موضوع آگاهند و جملگی از اراده برای خروج از این بن بست سخن راندند. همزمان اما می‌بینیم که دشواری‌های بزرگی در پیش روست. تجربیات پیشین شکاف عمیقی از بی‌اعتمادی دوجانبه میان دوطرف بوجود آورده است. همه می‌دانیم که اعتماد در آغاز یک مذاکره و گفت و گو بندرت دیده می‌شود، بلکه اعتماد، نتیجه‌ی توافق‌های روشن و قابل کنترلی است که به صورتی معتبربه اجرا گذاشته شود. توافق خوب برپایه‌ی سازش بدست می‌آید. اما توافق خوب دیدگاه‌های بنیادی را نیز دربر می‌گیرد. برای جامعه‌ی جهانی، عامل تعیین کننده در ارتباط با ایران آفریدن مانعی تسخیرناپذیر در برابر گسترش سلاح‌های اتمی است. برای ایران، عامل تعیین کننده پذیرش بین‌المللی حق این کشور در دستیابی به تکنولوژی مربوط به انرژی هسته‌ای غیرنظامی است. هردوی این هدف‌ها مشروعند. ناکامی گفت وگوها در رسیدن به این هدف‌های بنیادین به زیان آینده‌ی آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای سازمان ملل متحد (IAEA) و پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) است. هر دوی این ستون‌های اصلی برای صلح جهانی مجهز به ابزارهایی هستند که راه حل بحران انرژی هسته‌ای ایران را در خود دارند. کسانی که امروز به مذاکره نشسته‌اند وظیفه دارند که موفق شوند سرسپردگی خود را به آنانی که این ستون‌ها را برپا کرده‌اند و در طول سالیان به آن نیروی حیات بخشیده‌اند، نشان دهند و به سه دلیل باید مذاکره‌کنندگان به کار خود سرعت بخشند. نخست به این دلیل که بیهوده سختی‌های ناشی از تحریم‌های بین‌المللی و یک سویه را برای مردم ایران طولانی‌تر نکنند. دوم به این دلیل که مهم است هرچه زودتر و با دستیابی به توافقی خوب به نگرانی‌های عمیق و گسترده‌ای که در پیرامون ایران، میان مردم اسراییل و بسیاری از کشور عربی ریشه دوانده، خاتمه داده شود. و سوم اینکه گفت و گوهای سریع تاکتیک و راهکار خوبی است برای مقابله با نیروهایی که، با انگیزه‌های گوناگون اما هدفی یکسان، بسیج شده‌اند تا مانع از رسیدن به یک توافق با ایران شوند. اکنون که خطاب ما رو به اروپاییانی است که بیش از ده سال وقت صرف این مساله کرده‌اند، و آمریکاییانی است که سرانجام تصمیم گرفتند که به روی دیپلماسی سرمایه‌گذاری کنند و ایرانیانی است که دوباره و با جدیت به میز مذاکره برگشه‌اند، از همه می‌خواهیم که بهانه‌های گوناگون و طرح‌های گمراه‌کننده را که موجب به هدر رفتن چنین زمانی طولانی شده است، کنار بگذارند. شما باید بطور جدی و با مواضعی ثابت و مشخص به گفت و گو بنشینید تا در مذاکرات پیشرفت حاصل شود. مردم منطقه و مردم پیرامون منطقه چنین انتظاری از شما دارند. RICHARD DALTON سفیر پیشین بریتانیا در تهران CHRISTOFER GYLLENSTIERNA سفیر پیشین سوئد در تهران PAUL VON MALTZAHN سفیر پیشین آلمان در تهران GUILLAUME METTEN سفیر پیشین بلژیک در تهران FRANÇOIS NICOULLAUD سفیر پیشین فرانسه در تهران LEOPOLDO STAMPA سفیر پیشین اسپانیا در تهران ROBERTO TOSCANO سفیر پیشین ایتالیا در تهران ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ١- متن بالا علاوه بر روزنامه سوئدی سونسکا داگبلادت، هم زمان در این روزنامه‌ها نیز انتشار یافت: Le Monde, Le Temps, ABC, Le Soir, El Globo, La Stampa, Haaretz |
|
تنها مطالب و مقالاتي که با نام جبهه ملي ايران - ارو‌پا درج ميشود نظرات گردانندگان سايت ميباشد . |