کاربرد سلاح شیمیایی در سوریه و حمله امریکا

کورش زعیم

در حالیکه با رژیم دیکتاتوری و جنایت پیشه سوریه از دوران بشار اسد تا پسرش بشار اسد و حاکمیت فرزندان روان پریش دیگرش در دایره قدرت، مخالف هستیم و کلیه عملگرد او را که هیچگاه به سود مردم سوریه نبده تقبیح می کنیم، در مور رویداد اخیر کابرد سلاح شیمیایی علیه مردم سوریه و تصمیم امریکا و هم پیمانانش به تنبیه رژیم سوریه، ما پرسش هایی داریم که پیش از حمله امریکا و هم پیمانانش به سوریه باید پاسخ داده شوند:

یک: در دو هفته ای که انبار مواد شیمیایی جنگی لیبی بی نگهبان مانده بود، چه کسانی یا چه گروههایی از آن انبار مواد شیمیایی دزدیدند. آیا القاعده نبود؟ چرا امریکا و هم پیمانانش در این باره سکوت کردند؟

دو: در اعتراض به حمله شیمیایی در سوریه، هرگز هیچ بررسی یا حتا اشاره ای به امکان دستیابی القاعده به گاز سارین یا خردل از انبارهای قذافی در لیبی نشد. آیا مواد شیمیایی دزدیده شده ازگروههای وابسته به القاعده در لیبی پس گرفته شده است؟

سه: چرا هرگز اشاره ای به دزدیده شدن سلاح های شیمیایی عراق در زمان صدام حسین و سرنوشت آنها نشده است؟

چهار: چرا امریکا وهم پیمانانش که اینقدر نسبت به حمله شیمیایی علیه غیرنظامیان حساسیت نشان می دهند، هرگز حساسیتی نسبت به حمله شیمیایی صدام حسین علیه مردم ایران و عراق که هزاران کشته مرد و زن و کودک بر جای گذاشت، و امریکا پیش از حمله از آن آگاهی داشت، نشان ندادند؟

پنج: در فراهم آوری و ایجاد بهانه برای حمله به عراق در 2003، اطلاعات و وزیر دفاع امریکا و رییس جمهور امریکا با قاطعیت به مردم گفتند که عراق دارای سلاحهای کشتار جمعی است. پس از حمله هیچ سلاح کشتار جمعی پیدا نکردند. کسی با حمله آنها مشکلی نداشت، ولی آیا این اتهام به رژیم سوریه هم از همان قصه های کودکانه است؟

شش: ایران ادعا می کند که 9 ماه پیش طی نامه ای رسمی از طریق سفارت سوییس به دولت امریکا آگاهی داده که گاز "سارین" در حال انتقال به سوریه است. آیا راست می گفتند؟ آیا سیا و ام.آی.6 و موساد از این جابجایی خبر نداشتند؟ آنها برای جلوگیری از آن چکار کردند؟

هفت: چرا آقای جان کری و همتای بریتانیایی او از اشاره به احتمال کاربرد مواد شیمیایی دزدیده شده از لیبی توسط القاعده خودداری می کنند؟ می گویند درسوریه سلاح شیمیایی بکاربرده شده و بشار اسد مسئول است، ولی زیرکانه نمی گویند کدام طرف آن را بکار برده است! استخبارات عربستان و ام.آی.6 که در میان مخالفان نفوذ ژرفی دارند، باید بدانند کدام سوی جنگ آن را بکار برده است.

هشت: هنگامی که رییس جمهور امریکا اعلام می کندکاربرد سلاح شیمیایی در سوریه خط سرخ است و ممکن است به حمله نظامی منجر شود، آیا می دانست چنین حمله ای در شرف وقوع است؟ آیا بشار اسد دیوانه است که بی درنگ پس از اعلام "خط سرخ" سلاح شیمیایی بکار ببرد و ایجاد موج تنفر و بسج جهانی را علیه خود شود و بهانه به دست امریکا وهم پیمانانش یدهد؟ آیا اعلام "خط سرخ" رمزی به جاسوسان درون رژیم یا درون ترورست های آمیخته با مخالفان بود که "اکنون زمان آن کار است"؟

نه: چرا امریکا و هم پیمانانش هرگز مخالفت، انزجار یا تقبیحی از جنایت های وحشیانه تروریست های اعزامی القاعده، از افغانستان و پاکستان تا سومالی و سودان و حتا انگلستان، به درون مخالفان از خود نشان ندادند؟ قتل عام ها و سربریدن های زنان و کودکان و افراد غیرنظامی و درندگی و خونخواری آنها هرگز مورد توجه قرار نگرفت؟ آیا فقط مواد شیمیایی جنایت به شمار می آید؟

ده: در 1986، ایالات متحده و بریتانیا از صدور قطعنامه شورای امنیت علیه کاربرد سلاح شیمیایی در جنگ عراق علیه ایران جلوگیری کردند. همچنین در 21 مارس، ایالات متحده تنها کشوری بود که به بیانیه علیه کاربرد سلاح شیمیایی توسط عراق رای منفی داد و هم پیمانانش رای ممتنع دادند. آیا شمیایی کردن مردم ایران مجاز است؟

یازده: در جنگ ویتنام، ایالات متحده از سال 1961 تا 1971، با کابرد سلاح شیمیایی "ماده نارنجی" طبق آمار بین المللی هزاران کیلومتر مربع زمینهای کشاورزی و جنگل را نابود کرد که هنوز غیرقابل استفاده هستند، حدود 400 هزار نفر را کشت و باعث معلول زاده شدن حدود 500 هزار کودک شد که هنوز ادامه دارد. آیا کابرد سلاح شیمیایی برای چشم بادامی ها مجاز است؟

دوازده: به نظر می رسد که نگرانی ناگهانی امریکا و بریتانیا و هم پیمانانشان درباره جنایت علیه بشریت در سوریه چندان خود آن جنایت نیست، بلکه بهانه ای برای حمله و کاهش قدرت مقاومت بشار اسد است تا سوریه در یک رویرویی برابر در گرداب جنگهای مذهبی و قومی بیافتد، همانگونه که در عراق هم آغاز شده، آنگاه سوریه را به عنوان آستانه ورود و نفوذ این آشوب ها به ایران (شکار بزرگ!) توسط همان تروریست های وحشی و خونخوار (با سپاس از عربستان، امارات وقطر!) با کمک جاسوسان خود که در برخی نقاط به کارهای فرهنگی جدایی طلبانه می پردازند، در شال و جنوب ایران جنگهای مذهبی و قومی براه بیاندازند. آیا این نمایش نخ نمای امریکا و بریتانیا در راستای تحقق طرح نقشه جدید تجزیه خاورمیانه نیست که بشار اسد آنها را در سوریه زمین گیر کرده است؟ آیا این کشورهای دلسوز برای مردم سوریه که دو سال است شاهد قتل عام 100 هزار سوری توسط دو سوی درگیری بوده اند، و درندگی گروههای وابسته به القاعده را مشاهده کرده اند، تازه اکنون که بهانه برای حمله پیدا کرده اند وجدانشان تکان خورده است؟

سیزده: ما شاهد این بازی های بیمارگونه تاریخ گذشته امپراتوری اندیشان و توطئه های علیه ایران در تاریخ معاصر خود بوده ایم و میتوانیم ذهنیت این شخصیت های روان پریش را در دایره های قدرت بخوانیم. فقط از رییس جمهور امریکا که جایزه ای برای حفظ صلح گرفته انتظار نداریم با عملکردش تسلیم این توطئه ها شود و این ویروس تاریخی را به ایران انتقال دهد.

کورش زعیم

عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران

5/6/1392