سکولاریسم سبز، و جنبش دموکراتیک مردم ایران

عباس خرسندی (عضو شورای مرکزی جبهه دموکراتیک ایران، خارج از کشور)

چرا وزارت اطلاعات علی رغم تحمل سالها زندان توسط طبرزدی، در نگهداشتن ایشان وبسیاری از سکولارها و دموکراسی خواهان در زندان اصرار میورزد.!؟
انتقال طبرزدی و برخی دیگر از زندانیان سیاسی از بند انفرادی 209 به بند 350 از آنجا به زندان کچویی و از آنجا به زندان رجایی شهر و از آنجا به.....!!! حکایت پایان ناپدیر فشارهای غیر متعارفی است که از سوی وزارت اطلاعات به این فعالان سیاسی وارد میشود. دستگیری طبرزدی به دلیل تلاش برای آزادی دیگر زندانیان سیاسی و جوانانی بود که در کوران مبارات جنبش دموکراتیک(جنبش سبز) مردم ایران مشارکت مستقیم داشته اند. افشاگری و خبر رسانی های شجاعانه ایشان در رسانه های جهانی موفق شد تا اذهان مردم ایران و جهانیان را نسبت به چهره خشن و سیاستهای خشونت آمیز بی حد و مرز رژیم اسلامی روشن نماید.
اعتراضات اجتماعی- سیاسی مردم ایران پس از 22 خرداد 88 و گسترش آن به سراسر کشور بر مجموعه ای از مطالبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی استوار است که با عدم پاسخگویی نظام حاکم بر ایران روبرو شده است. آنچه از ابتدا از سوی جبهه دموکراتیک بر آن تاکید شده است، حمایت از مبارزات مسالمت آمیز مردم ایران در استیفای حقوق خود بر اساس سکولاریسم و دموکراسی است.جنبش اجتماعی مردم ایران اما پس از آنکه با خشونت حکومت روبرو شد به یک جنبش سیاسی- اجتماعی تبدیل شد که اجبارا با طرح شعارهای رادیکال خود، مسیر مطالباتش را تغییر داده است.
ماهیت و مسیر هر جنبشی اساسا بر پایه مطالبات مردم تععین میشود و نوع مطالبات است که روشهای مقاومت هر جنبشی را تعیین میکند . اگر انقلاب و حکومت اسلامی بر پایه ایدئو لوژی دینی شکل گرفته است، روشهای خشونت آمیز آن توسط ارزشهای ایئولوژیک حاکم بر انقلاب توجیه می شود، اما راهی را که جنبش سیاسی- اجتماعی مردم ایران طی میکند مبارزه و مقاومتی مسالمت آمیز و مدنی است که محصول تفکر حاکم بر جامعه و اپوزوسیون است، این مطالبات دیگر از جنس ایدئولوژیک نیست بلکه با طرح آزادیخواهی و نفی نظم ایدئولوژی سیاسی- دینی که در شعارهای جنبش دموکراتیک (سبز) عنوان شد، خود را نشان داده است. رادیکالیزه شدن مطالبات اجتماعی مردم ایران بسمت یک جنبش سیاسی ابهامات بسیاری را که در جنبش کنونی وجود داشته است زدوده است. اماآنچه مهم است این است که مبارزات مردم ایران در روند مخالفت با نظام اسلامی و در مشارکت با رفرمیستهای جنبش سبز قرارگرفته است، و شیوه های همانند مبارزات سیاسی یعنی مبارزه مسالمت آمیز و مقاومتهای مدنی را نیزاتخاذ کرده است.
با عدم عقب نشینی مطلق حاکمیت در مقابل خواست مردم و عدم کارکرد پروژه رفرم، ابعاد مطالبات جنبش وسیعتر و گرایش جنبش مردم ایران به سمت سکورلاریزه شدن حوزه سیاسی و استقراردموکراسی و آزادی بیشتر شده است، در این میان، جریانات اصلاح طلب اگر بخواهند مطالبات مردم را پیگیری نمایند، جبرا خود را با استرتژی سیاسی دموکراسی و سکولاریسم روبرو یا هم مسیر می بینند...
بطور یقین هدف حکومت جلوگیری از رادیکالسیم سیاسی و محدود نگاه داشتن جنبش کنونی در سطحی نازل و سرانجام خنثی نمودن آن است . به همین دلیل اپوزوسیونی که خواستار سکولاریسم است اجبارا در زندان محبوس میشود تا موضوع محوری دموکراسی و سکولاریسم سبز مادیت سیاسی نیابد و جنبش تنها در سطح تئوری رفرم و در چارچوب جمهور اسلامی باقی بماند. بدیهی است جنبشی که از محتوای اصلی خود تهی شود تداوم و بقای استبداد را ممکن میسازد.
طبرزدی علی رغم در بند بودن مطالبات محوری سکولاریسم و دموکراسی را مطرح کرده است. بنا بر این اجتناب ناپذیر است فرآیند آینده بطور قطع بخش وسیعی از اصلاح طلبان را در مسیر دفاع از سکولاریسم سبز ودموکراسی بعنوان شعار محوری قرار خواهد داد.