در علم مدیریت در مبحث پیشبرد برنامه ها واداره امور تشکیلاتی وسیع با نیروی عظیم انسانی و تنوع مشاغل، گستردگی عملیات و….. آمده است : تا « انگیزه هدایت اصولی امور » که بتبع ان « امتیازات مادی و معنوی » منجمله « شهرت و مجبوبیت » را هم، هم راه میاورد، نباشد _ نمیتوان افراد ی را که از بعد « منافع ملی و خدمت واقعی » به وظایف محوله نمینگرند بیش از چند ماه بر مناصب امور انهم در رده های کلان به دلایل متعدد منجمله عدم امکان کنترل مستمر همه مسیولین زیر مجموعه، نگه داشت .
تقبل مدیریت نیروی عظیم انسانی شاغل در مجموعه گسترده و پر کار شهرداری تهران و اداره سازمانها ی تابعه آن که هر کدام مسیو لیتهای بزرگی عهده دارند و میتوان بدون اغراق حیطه وظایف و عملکرد انرا با چندین وزارت خانه همتراز نمود و حضور رسمی در پست ها ی کلیدی و حساس این سازمان که بیش از همه تشکیلات – درمعرض دید و ارزیابی مستمر همه مردم قرار دارد خدمتی فراتر از تمام وقت میطلبد و حتی زندگانی خانوادگی مدیران را تحت الشعاع قرار میدهد و آرامش و آسایش را بر انان و خانواده شان سخت میکند.
اشاره به توسعه طرح سئوالات و ضرورت پاسخگویی مسئولان بعداز مناظره های انتخاباتی اردیبهشت ماه و توجه جامعه به این مهم که الفبای مبحث اختیار، مسولیت و پاسخکویی بشمار میرود نکته ای بسیار اساسی و حائز اهمیت بشمار میرود و این رخ داد مبارک و تبعات ان، عرصه را بر متولیان غیر پاسخگو و فرصت طلب تنگ نموده است.
چنانچه عهده داری و تقبل مسیولیت در این وادی با انگیزه خدمت واقعی به شهروندان گرفتار و عمران و آبادانی مرکز کشور نباشد و بدست آوردن « شهرت » همراه با « ارتقاء به منا صب بالاتر » و « در امد و اختیارات وسیعتر » و نکاتی از این قبیل هدف اصلی ….، عرض خود بردن را در پی میاورد.
از منظری دیگر گروهی اندک از متولیان امور کشورمان با همین کم و کیف که به افراد شناخته شده ای تبدیل و در طول تمامی این دوران بصور مختلف ودر موارد بسیاری بدون شرایط احراز و براساس رابطه در مسیولیت های مختلف کار آموزی پر هزینه ای را داشته اند، منجمله جناب شهردار را نبایستی و نمیتوان فاقد هنر مدیریت و دست آورد مثبت دانست.
البته ویژگیهای مردممان و همه ایرانیان از گذشته های دور که شادروان «صادق هدایت» در «۸۵ سال پیش» در سال ۱۳۱۱ در کتاب «نیرنگستان » و« محمد علی جمالزاده » درسال ۱۳۴۳« ۵۳ سال قبل » در مکتوب «خلقیات ما ایرانیان » به راستی و صراحت تصویر کرده و بخوبی، خود محوری، بی تفاوتی و مصرف کنندگی مردم را مطرح نموده مزید بر علت است که پرداختن به ان – این نوشتار را تحت الشعاع قرار میدهد که بگذار تا وقت دگر.
با برداشتهای متفاوتی که این نوشتار همراه میاورد باید تاکید نمود:
در آخرین روزهای حضور آقای قالیباف در مسند ریاست و مسیولیت بلدیه عظیم تهران هستیم وبسیاری حرف و حدیث ها از نفی آثارخدمت مجموعه مدیران و کادر زحمتکش این سازمان با همه حواشی ، تا اثبات توانمندی پشتیبانان شناخته شده داوطلبان ورود به این وادی ، که هر کدام پیشینه ای نه چندان منزه دارند و در املاء نویسی محدود خود در مقایسه با شهردار فعلی تهران ، اغلاط بمراتب بیشتری داشته اند ، که وای اگر با این اوصاف در پی امروز بود فردایی !!؟
در این گیر و دار نفی و زیر سئوال بردن آثار مثبت کارهای انجام شده از قبیل: توسعه اتوبان ها، احداث تونل های شهری و پل های صدر، توسعه مترو، احداث خطوط ویژه، چگونگی فضای سبز و توسعه آن که در بسیاری نقاط دیده میشود، تا حدود زیادی غیر منصفانه بوده و « انکارهایی سازمان یافته » که نثار ایشان میشود بازتابی از چگونگی ادبیات بکار رفته در طول مبارزات انتخاباتی شهردار شهرمان بوده ! که فاعتبرو یا اولی الابصار.
این مدیر، دارای روحیه نظامی گری که در پی انکار نقش خود « در ماجرای کوی» بنظر میرسد به اندازه کافی متنبه شده، ریسک پذیرو در عین حال جاه طلب …. بعد از حضور در صحنه « انتخابات ۲۹ اردیبهشت ماه» و شرکت فعال و بیاد ماندنی در مناظرها با روش و منشی که آگاهانه اتخاذ و عملی نمود؟! و نتایج حاصل: اندیشه، بخردی سیاسی و از همه مهمتر مدیریت کلان و توانمندی و آینده نگری خود را زیر سئوال برد…که خود کرده را تدبیر نیست – مگر اینکه به مصداق عنوان نوشته بر منصفانه قضاوت کردن تاکید شود.
بنظر نگارنده بعنوان یک شهروند جهان دیده و سالمند، ملی گرا و تا حدودی دارای شناخت و علاقه مند به الفبای جامعه و مردم شناسی و بررسی افکار، درضمن پیگیر تما می رخ دادها و نسبتا دست به قلم:
شهردار فعلی که سالها در صحنه دفاع از کشور در دوران جنگ، فر ماندهی نیروی انتظامی و خلبانی بوده و ۱۲ سال مدیریت «پر آب و چشم » بلدیه شهرمان را بعهده داشته و..واقعا فعال و پیوسته مشغول دیکته نوشتن….. تدریجا به چهره ای ماندگار– بدل شده « که ماندگاری میتواند با ذهنیت منفی نیز شکل بگیرد» .
ایشان بر اساس انتقال اطلاعات اشتباه و محاسبات غیر واقعی مشاورین و اطرافیان فرصت خواه و رند از قماش خودشان که پیروزی در تصرف « کاخ ریاست جمهوری » را با هر خطایی در مخیله داشتند، در واقع برای پیشرفت خود، انهم احساسی و بر مبنای « نظر سنجی های ساخته و پرداخته شده » برنامه ریزانی که « هدف و سیله را بزعم آنان تعریف مینماید» و نمود ……به این وادی پر هزینه ورود و عملکردی کاملا منفی را بروز داد.
سرنوشت سیاسی فرد توانمند ضایع شده به دست خود که بسیار پند آمو ز مینماید: نهایتا همچون فواره که در پی اوج گرفتن سقوط در پی دارد و« صداقت و اعتقاد واقعی به عملکرد درست و پاک و پاکیزه مانع سقوط میشود» مجموعه عملکرد مثبت شهرداری را طی ماههای اخیر از بسیاری جهات بزیر کشید و شد آنچه را که مستحق آن نبود …
البته فراموشی جامعه که بکرات شاهد بوده ایم نصیب همه دست اندرکاران میشود که عاملی منفی برای تصمیمات بعدی بشمار میرود.
توصیه اینکه مجموعه اعضاء شورای شهرمان با خصوصیات شناخته شده و چگونگی ورود به این صحنه، بایستی در آغاز کار از قالیباف با عنایت به همه موانع و مقاومتها، و خدمات بسیار وسیع بطول ۱۲سال با همه مشکلات و حواشی البته بطور نسبی، یاد و ستایش نماید.
در این شرایط و سیستم – بروز نقص و گشاده دستی در این سازمان اجتناب نا پذیر مینماید و عارف و عامی برانند و بفرهنگ بدل شده، اما نافی خدمات نباید بشمار رود که توفیق در پیشبرد برنامه ها بدون ریخت وپاشها در جامعه مقاطعه کاری رایج و مرسوم دراین تشکیلات با ویژگیهای منحصر بخود، طی سنوات اخیر غیر ممکن شده است.
زیادت طلبی ها از یک سو و نگرانی کارکنا ن در گیر با دغدغه معاش در جهتی دیگر را با برنامه ریزی ها و مطالعات اصولی باید زدود که در ناصیه داوطلبان این مسیولیت که بصور مختلف در گذشته رانت گیر با مفهوم کلی بوده اند …نور رستگاری دیده نمیشود.
بقول اقای« بهشتی» منقول از« هاشمی » درتشریح و تفسیر وضعیت خود در پایان عمر به « روحانی» یعنی « اسیاب به نوبت » تخریبها و نفی خدمات یا « نیمه خالی لیوان را دیدن» و سیاه نمایی …..سر دراز دارد که مطالعه دو کتاب اشاره شده را در همین رابطه توصیه دارد.
.یادمان نرفته که این مردم بقول« ژیسکاردستن» رییس جمهورفقید فرانسه دراواسط دهه ۵۰ : « چهل میلیون ایرانی» از روی احساس!!؟ ( البته ایشان از واژه دیگری استفاده فر موده اند ) دست به یک خودکشی دسته جمعی زدند » و باش تا صبح دولتش بدمد کاین هنوز از نتایج سحر است.