«در انتخابات غیر قانونی حکومت سرگوبگر و نامشروع شرکت نخواهم کرد.
چطور می توانید در حالی که با یک دست تیغ و دار و اسلحه و زندان را علیه مردم گرفته اید، با دستی دیگر صندوق رأی را پیش روی همان مردم بگذارید و با زبانی فریبکار و دروغ پرداز آنها را به پای صندوق رأی فرا خوانید؟
یگانه آماج برگزاری انتخابات برای رژیمی که به سرکوب، وحشت وخشونت به عنوان یگانه نگهدار قدرت باور دارد، نه پاسداشت دموکراسی و حقوق مردم ، بلکه تحکیم قدرت و استبداد است. چنین انتخابات هایی برای جمهوری اسلامی مشروعیت نخواهد آورد.»
نرگس محمدی، خرداد ۱۴۰۳ زندان اوین
اگر همه مردم در حد یک دهم خانم محمدی جربزه ی مبارزه داشتند که وضعیت این نبود. باید مسئله را از نقطه ای دیگر هم دید:
۱- این پست خانم محمدی مرا به فکر انداخت که نظرم راجع به انتخابات را مطرح کنم، شاید دوستان بتوانند هم فکری کنند:
١- مبارزه با ج ا بسیار طولانی است و فقط از طریق مدنی میگذرد، یکی از دلایل آن هم اعتقادات اسلامی مردم است ( نه اعتقادات حکومتی) مثلا در مورد حقوق زنان، یعنی مشکل نه تنها حکومت که خود مردم و سطح فرهنگی و درک سیاسی آنه دارد
٢- من هیچ نظر ایجابی از تحریم کنندگان ندیده ام. البته رای ندادن به عنوان یک اکت سیاسی است ولی تصور عدم با عدم حضور و رای دادن، مشروعیت ج ا را زیر سئوال نمیبرد. خود خانم محمدی اینجا اشاره میکند که انتخابات هیچ مشروعیتی برای نظام نمی آورد مشروعیت نظام جز آن که دل ما را خنک میکند، نه اتفاق می افتد نه هیچ ثمری ندارد
نماینده اول تهران با ٧٪ آرای واجدین شرایط به مجلس رفت، آب از آب تکان نخورد و مجلس رسمیت یافت و کارش را شروع کرد.بنابراین اعتقاد به رای ندادن به خاطر ایجاد عدم مشروعیت بی معنی است
٣- برخورد بعضی این است که اخلاقا نباید در انتخابات یک حکومت جنایتکار شرکت کرد. باید یادآور شد امر سیاسی یک مسئله اخلاقی به این صورت رمانتیستیکی نیست، بلکه عالم سخت مقدورات و برای حصول به نتیجه است نه برای ادای وظیفه ( امام حسینی)
۴- آمدن نیرویی غیر از اصولگریان تند رو، لااقل تنها خاصیتی که میتواند داشته باشد، چوب لای چرخ این حکومت یک دست شده بگذارد و جنبش های اجتماعی میتوانند از این موقعیت استفاده کنند
۵- اگر پزشکیان انتخاب شود و حکومت شگفت زده ( مثل خرداد٧۶) لااقل مجبور به تغییر سیاست است و این تغییر سیاست برای آنها هزینه دارد
رای دادن به پزشکیان، مثل برخی موارد دیگر ( رای پایین در انتخابات مجلس نوعی رفرانم میتواند تلقی شود) در مقایسه این دو ، اصلاح طلبان اصلا نامزدی در انتخابات مجلس نداشتند.
۶- اینکه رئیس جمهور اصلا اختیاری ندارد صحیح نیست، فرض کنید انتخاب معاون، رئیس بانک مرکزی، استانداران و فرماندارها( بدون موافقت و نظر مجلس) و کابینه البته با رای اعتماد مجلس
یک بسیار مهم دیگر اینکه جناب رهبر در این چهار سال به لقالله برسد. در این صورت رئیس جمهور به عنوان رئیس جمهور قدرت قابل توجهی دارد.
٧- ما در یک فضای سیاسی خاکستری هستیم هیچ سفید و سیاهی مشخص و تعریف نشده
باید بتوانیم در این فضای خاکستری و مه إلود، به سمت نقطه ی مطلوب خرکت کنیم
من به پزشکیان رای میدهم
هیچ کس را به رای دادن دعوت نمیکنم اما دلم میخواهد به سئوالهای فوق پاسخی بشنوم.