مساله حجاب در ایران امروز- دکتر مصطفی مهر آیین

از هر گونه مناقشه و منازعه و درگیری و گفتگو و بحث و جدل در خصوص مساله حجاب یا هر موضوع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی دیگر باید استقبال کرد و بر شدت آن افزود،حتی اگر گاه شکل خشونت آمیز به خود گیرد.منازعه یعنی با هم بودگی و اجتماع.منازعه قوام بخش یک زندگی اجتماعی-سیاسی پویا است.منازعه آغاز فهم اختلاف و وجود شکاف در درون جامعه و یکنواخت و یکدست نبودن جامعه است.در درون منازعه است که ایده فهم یا به زبان دقیق تر فهم فهم ممکن می شود و جامعه از توان تفسیر و گفتگو برخوردار می شود.وقوع منازعات و آشکار شدن تکثر فکری جامعه آغاز فروپاشی استبداد و تعادل یافتن نیروهای اجتماعی است.با آغاز منازعات اجتماعی، ریشه های اجتماعی قدرت و چگونگی حرکت جامعه در راستای قدرت یا مقاومت آشکار می شود و دیگر امکان به محاق بردن مقاومت مدنی مردم از میان می رود.منازعه یعنی آغاز مردم، حتی اگر مردم بار دیگر با فشار شدید دستگاه سرکوب قدرت روبرو شوند.اصولا دستگاه سرکوب زمانی فعال می شود که مردم آغاز به تاسیس راهی نو کرده اند.تکاپوی نظام قدرت برای یکدست سازی دوباره جامعه، حکایت از خروج جامعه از مسیر ترس و سکوت و اندوه و اطاعت دارد.باید به منازعه بر سر همه مسائل بنیادی جامعه دامن زد تا توان جامعه و نظام سیاسی مستقر در بستر جامعه رو در روی یکدیگر قرار گیرند و قدرت و توان آن ها به آزمون گذاشته شود.مشکل جامعه ما این است که به تشدید منازعه بر سر مسائل متفاوت اجتماعی دامن نمی زند و انرژی و توان خود را معطوف به این مسائل نمی سازد تا جایی که دچار خفگی می شود و آن موقع خود را در موقعیت انقلابی می بیند.موقعیت انقلابی را باید به قلمروهای متفاوت منازعه تفکیک کرد و در هر قلمرو به شیوه و منطق خاص خود آن پیش رفت و وضعیت موجود را به چالش کشید و تغییر داد.انقلاب در جامعه امروز ایران نیازمند تبدیل کردن گوشه گوشه بحران های جامعه به بحران اجتماعی و دامن زدن به منازعات در آن حوزه و ایجاد تغییر در آن قلمرو است.